تاريخ: 08 آبان 1391
کلاسه پرونده: 555/88
شماره دادنامه: 550
موضوع رأي: ابطال تعرفه شماره 41 عوارض شهرداري مورد عمل براي سال 1388 مصوب شوراي اسلامي شهر اراک در خصوص وضع عوارض نيم درصد برقراردادهاي پيمانکاري
شاکي: غلامرضا شاطري
بسم الله الرحمن الرحيم
مرجع رسيدگي: هيأت عمومي ديوان عدالت اداري
گردش کار: آقاي غلامرضا شاطري به موجب دادخواستي، ابطال تعرفه شماره 41 عوارض شهرداري مورد عمل براي سال 1388، در خصوص عوارض نيم درصد بر قراردادهاي پيمانکاري مصوب شوراي اسلامي شهر اراک را خواستار شده و در جهت تبيين خواسته اعلام کرده است که:
“احتراماً، اين جانب غلامرضا شاطري به استناد بند 1ماده 19 قانون ديوان عدالت اداري مصوب 9/3/1385، رسيدگي و ابطال تعرفه شماره 41 مربوط به عوارض نيم درصد شهرداري بر قراردادهاي پيمانکاري مصوب شوراي شهر اراک مورد عمل براي سال 1388، به علت مخالفت با مفاد قانون ماليات بر ارزش افزوده مصوب 17/2/1387 مورد استدعاست. دلايل و جهات ابطال و نقض مصوبه مورد اعتراض به شرح زير به استحضار ميرسد:
1. شوراي شهر اراک طي نامه شماره 4951/87/ش – 8/11/1387، 4 جلد تعرفههاي عوارض محلي شهرداري اراک جهت اجرا در سال 1388 از جمله تعرفه شماره 41 مربوط به عوارض نيم درصد شهرداري قراردادهاي پيمانکاري که با استفاده از اختيارات حاصله از بند 16 ماده 71 قانون تشکيلات، وظايف و انتخابات شوراهاي اسلامي کشور و انتخاب شهرداران مصوب 1/3/1375 و اصلاحيههاي بعدي، تصويب و به منظور تاييد به استانداري ارسال کرده است که استاندار استان مرکزي در اجراي بند 12 تفويض اختيار شماره 34/3/1/93044- 20/7/1387 وزير کشور، تعرفههاي عوارض موصوف را به لحاظ عدم مغايرت قانوني، به
تاييد رسانده است.
2. با عنايت به ماده 1 قانون ماليات بر ارزش افزوده که بيان ميدارد عرضه کالاها و ارائه خدمات در ايران و همچنين واردات و صادرات آنها مشمول مقررات اين قانون است و از طرفي در ماده 4، عرضه کالا را انتقال کالا ازطريق هر نوع معامله است. همچنين ماده 5 ارائه خدمات را به استثناي موارد مندرج در فصل نهم، انجام خدمات براي غير در قبال ما به ازا ميداند.
3. با التفات به ماده 6 قانون ياد شده، واردات را، ورود کالا يا خدمت از خارج از کشور يا از مناطق آزاد تجاري- صنعتي و مناطق ويژه اقتصادي به قلمرو گمرکي کشور و در ماده 7 صادرات را، صدور کالا يا خدمت به خارج از کشور يا به مناطق آزاد تجاري- صنعتي و مناطق ويژه اقتصادي تعريف کرده است و به تبع آن در ماده 9 معاوضه کالاها و خدمات را، عرضه کالا يا خدمت از طرف هر يک از متعاملين تلقي و به طور جداگانه مشمول ماليات ميداند.
4. با توجه به تعاريف مندرج در بندهاي 2 و 1 اين دادخواست و نظر به متن ماده 8 قانون ياد شده که اشعار ميدارد، اشخاصي که به عرضه کالا و ارائه خدمت و واردات و صادرات آنها مبادرت مينمايند به عنوان مؤدي شناخته شده است و مشمول مقررات اين قانون خواهند بود. لذا پيمانکاران که عهده دار يکي از موارد تعريف شده و يا تواماً ميباشند و غير از موارد و حالات ياد شده، مورد و حالت ديگري براي انجام کار پيمانکاران متصور نيست. فلذا کليه قراردادهاي پيمانکاران در چارچوب يکي از موارد مارالذکر و يا تواماً صورت ميپذيرد و مشمول قانون ماليات بر ارزش افزوده ميشوند.
5. نظر به ماده 16 قانون مذکور، نرخ ماليات بر ارزش افزوده يک و نيم درصد (5/1%) است و در بند (الف) ماده 38، نرخ عوارض شهرداريها و دهياريها در رابطه با کليه کالاها و خدمات کالا و خدمات مشمول قانون مورد اشاره را، علاوه بر نرخ ماليات موضوع ماده (16)، مشمول نرخ يک و نيم درصد (5/1%) دانسته است.
6. به موجب ماده 50 قانون صدرالذکر، برقراري هرگونه عوارض و ساير وجوه براي انواع کالاهاي وارداتي و توليدي و همچنين ارائه خدمات که در اين قانون تکليف ماليات و عوارض آنها معين شده است، همچنين برقراري عوارض به درآمدهاي مأخذ محاسبه ماليات، سود سهام شرکتها، سود اوراق مشارکت، سود سپرده گذاري و ساير عمليات مالي اشخاص نزد بانکها و موسسات اعتباري غير بانکي مجاز، توسط شوراهاي اسلامي و ساير مراجع ممنوع است و در تبصره 1 اين ماده آمده است شوراهاي اسلامي شهر و بخش جهت وضع هر يک از عوارض محلي جديد که تکليف آنها در اين قانون مشخص نشده باشد موظفند موارد را حداکثر تا پانزدهم بهمن ماه هر سال براي اجرا در سال بعد تصويب و اعلام عمومي نمايند که عوارض نيم درصد بر قراردادهاي پيمانکاري، تکليفشان در قانون ماليات بر ارزش افزوده مشخص شده و به استناد مواد (16) و (38) نرخهاي ماليات و عوارض به وضوح درج شده است.
7. با دقت نظر به مفاد ماده 52 قانون موصوف که از تاريخ لازمالأجرا شدن آن، قانون اصلاح موادي از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران و چگونگي برقراري و وصول عوارض و ساير وجوه از توليد کنندگان کالا، ارائه دهندگان خدمات و کالاهاي وارداتي مصوب 1381 و اصلاحيه بعدي آن و ساير قوانين و مقررات خاص و عام مغاير مربوط به دريافت هر گونه ماليات غير مستقيم و عوارض بر واردات و توليد کالاها و ارائه خدمات را لغو و برقراري و دريافت هر گونه ماليات غير مستقيم و عوارض ديگر از توليد کنندگان و وارد کنندگان کالاها و ارائه دهندگان خدمات ممنوع کرده است و حکم اين ماده را شامل قوانين و مقررات مغايري که شمول قوانين و مقررات عمومي بر آنها مستلزم ذکر نام يا تصريح نام است، نيز ميداند.
8. شوراي شهر اراک وضع عوارض نيم درصد بر قراردادهاي پيمانکاري را به استناد دادنامه شماره 1476 – 12/12/1386 هيأت عمومي ديوان عدالت اداري دانسته است که با توجه به اين مهم که قانون ماليات بر ارزش افزوده در مورخ 17/2/1387 به تصويب رسيده و قواعد و مقررات جديد را وضع کرده و موخر بر دادنامه ياد شده است، لذا رأي مارالذکر نافذ نيست و از درجه اعتبار ساقط است.
با توجه به مطالب معنون و از آن جا که عوارض نيم درصد بر قراردادهاي پيمانکاري، تکليفشان در قانون ماليات بر ارزش افزوده مشخص شده است و به استناد مواد (16) و (38) نرخهاي ماليات و عوارض به وضوح درج شده است و برقراري هر گونه عوارض و ساير وجوه براي انواع کالاهاي وارداتي و توليدي و همچنين ارائه خدمات که در قانون، تکليف ماليات و عوارض آنها معين شده است توسط شوراهاي اسلامي و ساير مراجع ممنوع است و شوراهاي اسلامي شهر و بخش، جهت وضع هر يک از عوارض محلي جديد، که تکليف آنها در اين قانون مشخص نشده است، ميتوانند به تصويب برسانند. لذا ابطال تعرفه شماره 41 ياد شده مورد استدعاست. ”
تعرفه حاوي بندهاي متعدد است ليکن صدر تعرفه به شرح زير آغاز شده است:
“عوارض نيم درصد بر قراردادهاي پيمانکاري مستنداً به تبصره 2 بند 2 ماده 99 قانون شهرداريها و به استناد دادنامه شماره 1476- 12/12/1386 هيأت عمومي ديوان عدالت اداري”
در پاسخ به شکايت مذکور، رئيس شوراي اسلامي شهر اراک به موجب لايحه شماره 86/89/ش- 18/1/1389 توضيح داده است که:
“احتراماً، به استحضار ميرساند، با بررسي دقيق شکايت مشاراليه موارد ذيل در پاسخ به شکايت نامبرده به عرض ميرسد:
1. طبق ماده «1» قانون ماليات بر ارزش افزوده در خصوص ماليات مطرح است و مربوط به عوارض نيست و درخصوص عرضه کالاها و ارائه خدمات و واردات و صادرات است که قراردادهاي پيمانکاري جزء هيچ يک از موارد مصرح در قانون نيست و در قالب عوارض محلي طبق بند 16 ماده 71 تشکيلات و وظايف و انتخابات شوراي اسلامي [قانون تشکيلات، وظايف و انتخابات شوراهاي اسلامي کشور و انتخاب شهرداران مصوب 1/3/1375] اين عوارض وضع شده است.
2. طبق رأي هيأت عمومي ديوان عدالت اداري در دادنامه 1476 – 12/12/1386، وضع اين عوارض مجاز دانسته شده و هيچ مغايرتي با قوانين فرادست نداشته است.
3. وضع عوارض بر قراردادهاي پيمانکاري دقيقاً طبق تبصره 1 ماده 50 قانون ماليات بر ارزش افزوده وضع ميشود و خارج از قانون نيست.
4. شاکي قيد کرده است که قانون ماليات بر ارزش افزوده مقدم بر رأي هيأت عمومي ديوان که موخر است تصويب شده که با عنايت به بند «1» و بند «3» فوق پاسخ لازم ارائه شده است.
علي هذا استدعا دارد خواسته شاکي از طرف آن مرجع کان لم يکن و قرار رد دعوا صادر فرمايند و نتيجه را به طرفين دعوا ابلاغ فرمايند. ”
هيأت عمومي ديوان عدالت اداري در تاريخ ياد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب ديوان تشکيل شد. پس از بحث و بررسي، با اکثريت آراء به شرح آينده به صدور رأي مبادرت ميکند.
رأي هيأت عمومي
نظر به اين که در ماده 50 قانون ماليات بر ارزش افزوده مصوب 17/2/1387، برقراري هرگونه عوارض و ساير وجوه براي انواع کالاهاي وارداتي و توليدي و همچنين ارائه خدمات که در اين قانون تکليف ماليات و عوارض آنها معين شده، ممنوع اعلام گرديده است و در بند الف ماده 38 از همين قانون، نرخ عوارض خدمات 5/1 درصد تعيين شده است و فعاليتهاي پيمانکاري نيز از مصاديق ارائه خدمات است و از سويي به موجب ماده 52 قانون ماليات بر ارزش افزوده، قانون اصلاح موادي از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران و چگونگي برقراري و وصول عوارض و ساير وجوه از توليد کنندگان کالا، ارائه دهندگان خدمات وکالاهاي وارداتي مصوب سال 1381 صريحاً لغو شده است و رأي شماره 1476- 12/12/1386 هيأت عمومي ديوان عدالت اداري که مستند به قانون پيش گفته، برقراري عوارض نيم درصد ازقراردادهاي پيمانکاري توسط شوراي اسلامي شهر اردکان را مغاير قانون تشخيص نداده بود، با لحاظ ماده52 قانون ماليات بر ارزش افزوده و ماده 53 الحاقي به آيين دادرسي ديوان عدالت اداري مصوب سال 1384 واجد اثر قانوني نيست، بنابراين تعيين عوارض بر قراردادهاي پيمانکاري مصرح در تعرفه شماره 41 عوارض شهرداري در سال1388 مصوب شوراي اسلامي شهر اراک مغاير حکم مقنن به شرح مذکور است. لذا با استناد به بند يک ماده19 و ماده42 قانون ديوان عدالت اداري حکم به ابطال آن صادر و اعلام ميشود..
رئيس هيأت عمومي ديوان عدالت اداري
محمدجعفر منتظري