تاريخ 13/2/91 شماره 274/7 نظر اداره حقوقي پرونده 171- 1/168-91
سوال
1. آيا موت فرضي هم شامل بند يك ماده 6 قانون آيين دادرسي دادگاههاي عمومي وانقلاب در امور کيفري ميشود؟
2. درصورتي كه دادگاه يا دادسراي مجري نيابت متوجه شود كه مرجع صالح خودش است نه مرجع معطي نيابت چه اقدامي بايد انجام دهد؟ آيا حق اقدام واختلاف در صلاحيت (اثباتي) را دارد يا خير؟
3. منظور از اينكه از تامينات قضات برخوردارند درمصوبه مجمع تشخيص مصلحت نظام براي وكلاي دادگستري چيست؟
4. درصورتي كه كفيل خارج ازمهلت اداري و در روز آخر مثلا ساعت4 بعدازظهر مكفول خود را درنزد قاضي كشيك حاضر نمايد به تكليف خود عمل كرده است يا خير؟ با ذكراستدلال مربوطه؟
پاسخ
1. باصدور حكم موت فرضي نسبت به متهمي كه غايب مفقودالاثر است اعمال بند يك ماده 6 قانون آيين دادرسي در اموركيفري از ناحيه دادسرا در پرونده كيفري نسبت به وي بلااشكال است ولي اين امر مانع از رسيدگي مجدد به پرونده درصورت احراز زنده بودن متهم البته در چهارچوب مقررات آيين دادرسي در اموركيفري نميباشد.
2. مرجع مجري نيابت فقط در محدوده نيابت اعطايي مجاز به اقدام ودخالت در پرونده است وحتي اگر متوجه شود كه خود مرجع صالح جهت رسيدگي به جرم است فقط ميتواند مراتب را به مرجع معطي نيابت متذكر شود.در اينصورت ممكن است اختلاف در صلاحيت مثبت بين مراجع قضائي پديد آيد.
3. مستفاد از تبصره يك ماده 139 ونيز ماده 140 قانون آيين دادرسي در اموركيفري تحويل ومعرفي متهم توسط كفيل در آخرين روز مهلت قانوني بيست روزه ولو اينكه خارج از وقت اداري و نزد قاضي كشيك باشد رافع مسؤوليت كفيل ميباشد.