خواهان دادخواست مطالبه وجه همراه با تقاضاي اعسار از پرداخت هزينه دادرسي تقديم دادگاه نموده است. در جلسه اول به اعسار خواهان رسيدگي شده و اعسار او پذيرفته شده و رأي صادر گرديده است. خوانده به پذيرش اعسار خواهان اعتراض نموده، النهايه رأي دادگاه بدوي مبني بر اعسار در دادگاه تجديدنظر تأييد شده است. وقت جلسه رسيدگي به اصل خواسته خواهان در جلسه دوم به صورت قانوني به خوانده ابلاغ شده است، آيا حکم صادره راجع به اصل خواسته با عنايت به مطلع بودن خوانده نسبت به اعسار خواهان حضوري است يا غيابي؟[1]
اتفاق نظر:
با توجه به مواد قانوني مربوطه و آمره بودن قوانين شکلي و آيين دادرسي و با عنايت به معيارهاي حضوري و غيابي بودن آراء دادگاهها و با توجه به روايت شريفه «الغائب علي حجته»؛ به لحاظ اينکه خوانده در هر حال امکان دفاع و فرصت دفاع از خود نداشته و با توجه به اينکه گر چه دعوي اعسار و اصلي در يک دادخواست مطرح ميشود؛ امّا در حقيقت دو دعوي مستقل بوده و هرکدام داراي تشريفات و آثار خاص خودش ميباشد و از طرفي اخطاريه مربوط به رسيدگي به اصل دعوي به خوانده ابلاغ قانوني گرديده و نامبرده در جلسه دادرسي اصلي حاضر نشده و لايحهاي ارسال نکرده و وکيلي هم معرفي نکرده است، صرف اطلاع خوانده از موضوع دعوي، کافي بر حضوري بودن رأي نبوده و رأي صادره غيابي است.
نظر کميسيون(نشست قضائي 2 مدني):
نظر به اينکه در موضوع مطروحه، خوانده در هيچ يک از جلسات دادگاه راجع به اصل خواسته حاضر نشده و به طور کتبي نيز در خصوص اصل خواسته دفاع ننموده، اخطاريه نيز ابلاغ واقعي نشده است؛ از اين رو به موجب ماده 303 قانون آيين دادرسي مدني حکم دادگاه غيابي ميباشد. بنابه مراتب اتفاق نظر مورد تأييد است.