قبل از انعقاد عقد نکاح، زن طي خط عادي اعلام ميدارد که پس از ازدواج (با مثلاً زيد) نسبت به مطالبه مهريه تا وقتي که او در قيد حيات ميباشد اقدامي به عمل نياورد. 3 روز پس از تنظيم اين خط عادي، عقد نکاح دائم في مابين آن زن و مرد به طور رسمي واقع ميگردد و 500 عدد سکه بهار آزادي بعنوان مهريه عندالمطالبه تعيين ميگردد حالا زوجه مهريه خويش را مطالبه نموده است. تکليف چيست؟[1]
اتفاق نظر:
اکثريت متفق معتقدند با توجه به اينکه عقد نکاح دائمي پس از خط عادي و 3 روز بعد از آن به طور رسمي واقع شده است و در سند نکاحيه دائمي و رسمي هم شرط تأخير در پرداخت مهريه قيد نشده است و عندالمطالبه تصريح گرديده است لذا دفاع زوج مبني بر اينکه قبل از عقد نکاح و با خط عادي زوجه تعهد نموده بود که مهريه اش را پس از عقد نکاح دائم تازمانيکه زوج در قيد حيات است مطالبه نمايد وجه قانوني ندارد.
نظر کميسيون(نشست قضائي 2 مدني):
درصورتيکه دادگاه احراز نمايد عقد نکاح مبتني بر شرط مزبور بوده و قيد عندالمطالبه در سند رسمي نکاح يا به صورت صوري يا به صورت عام(قابليت مطالبه در هر زماني) در سند نکاحيه درج شده است دعوي زوجه قبل از فوت زوج قابليت استماع ندارد.
1390