تاريخ: 26/3/92 |
شماره: 540/92/7 |
شماره پرونده: 251-26-92 |
سوال
با توجه به قانون حمايت خانواده مصوب 1/12/91 كه در ماده 22 آن صرفا مهريه تا سقف صدوده سكه را مشمول ماده 2 قانون نحوه اجراي محكوميتهاي مالي دانسته و در خصوص مازاد ملائت زوج را ملاك پرداخت دانسته است اين ابهام وجود دارد كه اولا مفهوم مخالف قسمت اخير ماده در خصوص مازاد صدوده سكه چيست؟ يعني آيا در خصوص صدوده سكه ملائت زوج ملاك نيست و حتي اگر معسر هم باشد محكوم به حبس است؟ و اينكه صدوده سكه را مشمول ماده 2 قانون نحوه اجراي… دانسته آيا مشمول اصلاحيه بند ج ماده 18 آين نامه اجرايي موضوع ماده 6 نحوه اجراي محكوميتهاي مالي كه به نوعي در اين آيين نامه اصل بر اعسار قرار داده شده و خواهان مي بايست بدوا ملائت خوانده را اثبات وسپس تقاضاي اعمال ماده 2 نمايد در خصوص صدوده سكه هم اين آيين نامه لازمالاجراست يا با توجه به تصويب ماده 22 اخيرآئين نامه فسخ شده تلقي مي شود؟
پاسخ
برابر ماده 22 قانون حمايت خانواده مصوب 1/12/1391 وصول مهريه تا سقف 110 سکه مشمول مقررات ماده 2 قانون نحوه اجراي محکوميتهاي مالي است در نتيجه چنانچه زوج علي رغم ملائت از پرداخت آن خودداري نمايد به درخواست زوجه حبس ميشود و نسبت به مازاد براين مقدار اين مقررات قابل اعمال نخواهد بود اما اين امر مانع نخواهد بود که زوجه نسبت به مازاد از110 سکه، مهريه اموال زوج را از طريق معرفي به اجراي احکام توقيف و استيفاء نمايد اما به طور کلي در مورد تعهد به پرداخت مهريه به هر ميزان در فرض عدم اطلاع از اعسار يا ايسار زوج اصل بر اعسار است و خلاف آن نياز به اثبات دارد.