جعفر رشادتي، آيلين دائمي
چكيده:
تحصيل دليل يكي از مهم ترين مباحث حقوق كيفري است؛ زيرا در صورت فقدان يا نقص ادله ي تحصيل شده، اثبات مجرميت متهم امكان پذير نمي باشد. استناد به دلايل نادرست مي تواند زمينه ساز انحراف قاضي باشد و گاه باعث محكوميت و مجازات افراد بي گناه، يا تبرئه مجرم مي شود. در مقاله حاضر به بررسي تحصيل دليل در حقوق كيفري ايران و اساس نامه ي ديوان كيفري بين المللي پرداخته شده و ضمن مطالعه تطبيقي ادله و نظام حقوقي حاكم بر آن، شيوههاي تحصيل دليل نيز مورد بررسي قرارگرفته است. هدف از اين نوشتار، بررسي زمينههاي همكاري بين جمهوري اسلامي ايران و ديوان كيفري بين المللي در امر تحصيل دليل است. جمهوري اسلامي ايران، اساس نامه ي ديوان كيفري بين المللي را امضاء نموده است، اما به دليل تفاوت در بسياري از قوانين ماهوي و شكلي، اين سند به تصويب مجلس شوراي اسلامي نرسيده است. لذا همكاري بين ايران و ديوان كيفري بين المللي مشروط به انعقاد قرارداد است.
كليد واژگان: حقوق كيفري، تحصيل دليل، ديوان كيفري بين المللي