بهروز اخلاقي ؛ اسدالله صحرانورد
چکيده
بيع متقابل نفتي ايران به لحاظ حقوقي نوعي قرارداد خريد خدمت پيمانکاري است که به موجب آن طرف خارجي انجام عمليات توسعه يا بازيافت يک ميدان نفتي يا گازي را با هزينه و سرمايۀ خود برعهده ميگيرد. در مقابل شرکت ملي نفت تعهد ميکند تمام هزينههاي طرف خارجي را با بهرۀ مشخص و طي اقساط برابر و الزاماً از طريق نفت يا گاز حاصل از همان حوزۀ عملياتي به او بازپرداخت نمايد. پيمان منشور انرژي به عنوان کاملترين معاهدۀ بينالمللي در زمينۀ موضوعات مربوط به انرژي داراي دو گونه مقررات است: يکي مقررات نرم و ديگري مقررات سخت. با توجه به عضويت ناظر ايران و امکانسنجي پيوستن به اين پيمان، بررسي ماهيت بيع متقابل از اين جهت مورد بحث است که آيا اين قرارداد با ماهيت ويژۀ خود در حقوق ايران، با مقررات سخت و الزامآور پيمان مغايرت دارد يا خير.
کليدواژگان: بيع متقابل نفتي؛ پيمان منشور انرژي؛ حقوق نفت و گاز؛ ماهيت حقوقي