نظريه شماره 1270/92/7 تاريخ 31/6/92
سوال:
در مورد ماده 40 قانون حمايت خانواده 1392 كه به عنوان ضمانت اجراي حضانت فرزند آمده است قانون ابهامهاي ذيل دارد:
1- آيا ضمانت اجراي كيفري مذكورمختص احكام قضايي است ويا شامل نقض دستورموقت مبني بر تحويل فرزند به يكي از والدين هم ميشود در اين ماده حكم به كار رفته كه معلوم نيست معناي خاص آن است يا معناي عام و شامل دستور موقت ميشود يا خير؟
2- بازداشت قيد شده در اين ماده آيا مقيد به زمان نيست وآيا چنانچه قيد نباشد با اصول آيين دادرسي كيفري و موازين حقوقي بشر تعارض ندارد؟ آيا قاضي به صورت مطلق در حكم خود بازداشت تا تحويل فرزند قيد ميكند.
نظريه اداره کل حقوقي قوه قضائيه
1- ضمانت اجراي مندرج در ماده 40 قانون حمايت خانواده مصوب 91 مختص «حکم» است وبه دستور موقت که در قالب «قرار» صادر ميشود، تسري ندارد.
2- «بازداشت» قيد شده در ماده 40 قانون صدرالذکر بصورت «دستورقضايي» است که بارعايت شرايط مذکور در اين ماده صادر ميگرددو غايت زماني آن، لغايت مرتفع شدن علت بازداشت، باتوجه به مفاد ماده قانوني مذکور است.