نظريه شماره۱۸۱۸/۹۲/۷ تاريخ ۱۸/۹/۱۳۹۲
سؤال
درخصوص افرادي که به سن بلوغ رسيدهاند؛ اما دليلي بر رشد ايشان نميباشد و مادر مدعي است که زوج صلاحيت نگهداري فرزند مشترک را ندارد و با عنايت به اينکه عنوان طفل را ندارد و به سن بلوغ رسيده است، نظريه آن اداره محترم در خصوص حضانت افراد بالغ زير ۱۶ سال چه ميباشد؟ نظر به اينکه در قانون جديد حمايت از کودکان بيسرپرست و بد سرپرست درخصوص افراد بالغ زير ۱۶ سال تعيين تکليف شده است.
نظريه اداره کل حقوقي قوه قضائيه
با رسيدن طفل به سن بلوغ که در پسر ۱۵ سال تمام قمري و در دختر ۹ سال تمام قمري است موضوع حضانت منتفي و فرد بالغ در مرحله انتخاب ميتواند با هر يک از والدين خود که بخواهد زندگي نمايد و ضرورت احراز رشد بعد از سن بلوغ صرفاً به منظور تجويز دخل و تصرف فرد بالغ در امور ماليش ميباشد. ضمناً ماده ۹ قانون حمايت از کودکان و نوجوانان بيسرپرست و بدسرپرست مصوب ۳۱/۶/۱۳۹۲ که کـليه کودکان و نوجـوانان نابالغ و نيز افراد زير ۱۶ سال را که به تشخيص دادگاه عدم رشد و يا نياز آنان به سرپرستي احراز شده است مشمول مفاد آن قانون دانسته است، در محدوده همان قانون قابل اعمال است و نافي قواعد عام ناظر به حضانت کودکان توسط والدين نميباشد.