جواد حسين زاده؛ خديجه دوزدوزاني
چكيده:
صندوق تامين خسارتهاي بدني در سال1347 به منظور جبران خسارتهاي بدني ناشي از حوادث رانندگي كه تحت پوشش بيمه قرارن نمي گيرند، ايجاد شده است؛ ولي به دليل ساختار نامناسب، منابع مالي ناكافي، سقف تعهدات ناچيز و عدم پوشش همه زيان ديدگان، كارآيي لازم را نداشته است. خوشبختانه قانون گذار در سال 1387 ضمن رفع نواقص مذكور شرايطي را براي مطالبه خسارت از صندوق وضع كرده است.
انتظام، شمارش و تبيين اين شرايط نه تنها براي دستگاه قضايي كشور در مقام صدور راي اهميت فراوان دارد؛ بلكه به نظام بيمه اي كشور نيز در مقام شناخت حدود تعهدات خود ياري ميرساند. در تحقيق حاضر تلاش شده است تا ضمن بيان مباني و ماهيت صندوق، حدود تعهدات آن و شرايط خسارتهاي قابل جبران از سوي صندوق مورد تجزيه و تحليل قرار گيرد.
كليد واژگان: صندوق تامين خسارتهاي بدني، خسارت بدني، قانون بيمه اجباري، ضرر بدني