مرتضی دارابی نیا، حسین فروغی نیا، محمد نقوی مرمتی
چکیده:
امروزه برخی از جرایم چنان فجیع قلمداد میشوند که به عنوان جنایات بین المللی مورد شناسایی قرار گرفته و بعضی دولتها با توجه به ماهیت شنیع جنایات مذکور، به دادگاههای بین المللی صلاحیت قضایی اعطا نمودهاند. در این زمینه دیوان کیفری بینالمللی میتواند در صورت ناتوانی دولتهای عضو و یا عدم تمایل آنها به محاکمه مجرم، وفق مقررات اساس نامه ی رم در قالب صلاحیت تکمیلیل، جنایت کاران بین المللی را مورد تعقیب قرار دهد. با توجه به اینکه آلودگی زیست محیطی ناشی از مواد نفتی که در حال گسترش میباشد، خسارتهای جبران ناپذیری را به دنبال دارد و محاکم داخلی نیز کمتر قادر به تعقیب بانیان آلودگی نفتی در ورای مرزهای خود میباشند، هم چنین با توجه به چالشهای ناشی از اعمال صلاحیت دادگاههای بین المللی در قضایای مرتبط با کشورهای اسلامی، این جستار با در نظر داشتن قواعد حقوق بین الملل و مقررات موجود در شریعت اسلامی و کنکاش در نظریهی مصلحت مندرج در فقه امامیه، به بررسی صلاحیت قضایی دادگاههای بینالمللی در رسیدگی به جرم آلودگی زیست محیطی ناشی از مواد نفتی از منظر حقوق اسلامی میپردازد.
کلید واژگان: دیوان کیفری بینالمللی، صلاحیت، آلودگی زیست محیطی، شرایط قاضی، مصلحت، جنایات بین المللی، شریعت اسلامی.