حسینعلی سعدی ؛ محمدحسن صادقیمقدم؛ محمدمهدی منتظری
استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشکده الهیات،معارف اسلامی و ارشاد دانشگاه امام صادق(ع)
استاد گروه حقوق خصوصی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
کارشناس ارشد دانشکده معارف اسلامی و حقوق خصوصی دانشگاه امام صادق (ع)
چکیده
مسئلۀ رجوع به واردکنندۀ زیان پس از جبران ضرر از سوی بیمهگر، از مسائل مهم حقوق بیمه است. یافتن مبنای فقهی این رجوع با توجه به منابع فقه و حقوق اسلامی، موضوع این نوشته قرار گرفته است. قائممقامی در اثر پرداخت، ریشه در حقوق فرانسه دارد و در حقوق ایران و مبانی آن اثری از آن دیده نمیشود. وجود یک شرط بنایی(ارتکازی) در نوع قراردادهای بیمه، نشانگر آن است که نوعاً تمام بیمهگذاران تمایل دارند که خسارت خود را تنها از راه دریافت غرامت بیمه جبران کرده، از اقامۀ دعوا خودداری کنند و آن را به بیمهگر واگذار نمایند. بهاینترتیب «الزام ناشی از عقد» مبنای قائممقامی بیمهگر خواهد بود.
کلیدواژگان : اصل جانشینی؛ اصل غرامت؛ الزام ناشی از قرارداد؛ شرط بنایی (ارتکازی)؛ قائممقامی بیمهگر؛ قائممقامی در اثر پرداخت