سید فضل الله موسوی ؛ فرشته مسلمی بیدهندی
استاد گروه حقوق عمومی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
کارشناس ارشد رشتۀ حقوق بینالملل دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
چکیده
جنایات سازمانیافتۀ فراملی، از مهمترین معضلات جامعۀ بینالمللی در قرن بیستویکم محسوب میشود. جامعۀ بینالمللی و در رأس آن سازمان ملل، برای ایجاد اتحاد و همکاری و هماهنگی در مبارزه با اینگونه اعمال در اواخر قرن بیستم اقدام به تدوین کنوانسیونی با عنوان «کنوانسیون ملل متحد علیه جنایات سازمانیافتۀ فراملی» همراه با دو پروتکل نمود که در دسامبر سال 2000 در پالرموی ایتالیا برای امضای دولتها مفتوح گشت و کنوانسیون پالرمو نام گرفت. پروتکل اول آن با عنوان «پروتکل پیشگیری، سرکوب و مجازات قاچاق اشخاص بهویژه زنان و کودکان»، و پروتکل دوم آن با نام «مهاجرت غیرقانونی از راه زمین ،هوا و دریا» مطرح شده است. در این مقاله تلاش شده است که زوایای مهاجرتهای غیرقانونی از راه دریا که به دلایل مختلفی اتفاق میافتد و راهکارهای کاهش این مشکل در پرتو همکاریهای بینالمللی، بررسی شود.
کلیدواژگان: جنایات سازمانیافتۀ فراملی؛ حقوق بینالملل؛ قاچاق انسان؛ مهاجرت غیرقانونی؛ همکاریهای بینالمللی