1عباس کریمی ؛ 2امیر عباس بزرگمهر
1استاد گروه حقوق خصوصی دانشکدۀ حقوق وعلوم سیاسی دانشگاه تهران
2دکتری حقوق خصوصی دانشکدۀ حقوق وعلوم سیاسی دانشگاه تهران
چکیده
علم اعتباری حقوق در برابر دیگر علوم تجربی و انسانی هیچگاه تولیدکننده نبوده، بلکه همیشه مصرفکنندۀ نتایج و مفروضات سایر علوم مخصوصاً روانشناسی بوده است . بنابراین، یافتههای جدید روانشناسی درخصوص حافظۀ کودکان و بزرگسالان و تأثیر سن در حافظه هم میتواند و هم میباید موضوع توجه حقوق از جنبۀ تضمین، تفسیر و قضاوت قرار گیرد. یافتههای روانشناسی نشان میدهد که اعتماد قضات به شهادت افراد پیر بهدلیل حافظه و ادراک آنها چندان قابل دفاع نیست. همچنین بدبینی افراطی حقوقدانان نسبت به شهادت کودکان با یافتههای جدید روانشناسی درخصوص حافظۀ کودکان باید تعدیل شود. بهاین ترتیب، پیشنهاد میشود مشکلات شهادت کودکان که ناشی از تلقینپذیری آنهاست، با اتخاذ تدابیر روانشناختی حل و فصل شود.
کلیدواژگان: پیر؛ حقوق؛ روانشناسی؛ شهادت؛ کودک