1 سؤال
در بند اول سند ازدواج آمده است: «ضمن عقد نکاح، عقد خارج لازم، زوجه شرط نمود هرگاه طلاق بنا به درخواست زوجه نباشد و طبق تشخیص دادگاه تقاضای طلاق ناشی از تخلف زن از وظایف همسری یا سوء اختلاف و رفتار وی نبوده باشد، زوج موظف است تا نصف دارای موجود خود را که در ایام زناشویی با اوبه دست آورده یا معادل آنرا طبق نظردادگاه بلاعوض به زوجه منتقل نماید» با توجه به بند فوق بفرمایید:
الف- چنانچه همه اموال زوج در ایام زندگی مشترک چهل میلیون تومان باشد و در حین طلاق سی میلیون تومان آن را بابت مهریه، نفقه و حقوق ایام نحله به زوجه بدهد، آیا لازم است که نصف باقی مانده اموال (یعنی نصف ده میلیون تومان باقی مانده) را به زوجه پرداخت نماید یا باید نصف همه اموال به دست آمده در زندگی مشترک (یعنی نصف چهل میلیون تومان) را به وی بپردازد؟
ب- اگر زوج قسمتی از اموالی را که در ایام زناشویی به دست آورده فروخته باشد، آیا باید قیمت یا معادل نصف آن را نیز در هنگام طلاق به زوجه منتقل نماید؟[1]
? پاسخ:
آیت الله محمد تقی بهجت
الف- ظاهر تعبیر نصف دارایی موجود همان نصف ده میلیون تومان است.
ب- معلوم شد.
آیت الله سیدعلی سیستانی
صحت این شرط به دلیل جهالت متعلق، محل اشکال است و باید رعایت احتیاط بشود و بر فرض صحت، فقط آن چه باقی مانده و مصرف نشده است را باید بپردازد.
آیت الله محمد فاضل لنکرانی
از قید موجود در شرط مذکور استفاده میشود که آنچه قبلاً مصرف شده است یا بابت بدهی به زن یا سایر افراد پرداخت شده یا باید پرداخت شود، محاسبه نمیشود و فقط مقدار باقیمانده تنصیف
میشود.
آیت الله ناصر مکارم شیرازی
الف و ب- اصل چنین شرطی با توجه به ابهام فراوانی که دارد محل اشکال است و لازم است به نوعی با هم مصالحه کنند.
آیت الله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی
الف. نصف باقی مانده مراد است.
ب. منظور این است که در زمان طلاق خودش یا بدلش موجود باشد و اگر مقداری خرج شده محاسبه آن لازم نیست.
آیت الله حسین نوری همدانی
الف. در فرض سؤال بعد از پرداخت مهریه هر چه باقی ماند نصف آن مربوط به زوجه است و نفقه به عهده زوج است.
ب. درصورتی که به طور متعارف و معمولی فروخته باشد، واجب نیست نصف معادل آن را به زوجه بدهد.