علي جعفري
چکيده
مهم ترين شرط حمايت قانوني از آثار ادبي و هنري، داشتن اصالت است. هنگام بررسي اصالت آثار ادبي و هنري، بايد به تفاوت اصالت با تازگي و كيفيت اثر توجه كرد. پرسش اصلي اين پژوهش اين است كه مفهوم اصالت در آثار ادبي هنري و تمايز آن از مفاهيم مشابه چيست؟ در اين پژوهش، پس از بررسي مفهوم اصالت، انواع آن و جدا سازي آن از مفاهيم مشابه، ضابطه ي اصالت را در حقوق كشورهاي ديگر و معاهدات بين المللي (كنوانسيون برن، كنوانسيون رم، موافقت نامه ي تريپس و عهدنامه ي كپي رايت سازمان جهاني مالكيت فكري) بررسي مي كنيم. عدم شناخت دقيق مفهوم اصالت و عدم تمايز ميان اين مفهوم با تازگي و كيفيت اثر، به صدور آراء ناموجه از سوي برخي محاكم انجاميده است كه در اين مقاله به يكي از آنها، يعني شكايت آقاي (ش.ط) (نويسنده ي كتاب يوسف صديق) عليه آقاي (ف.س)، نويسنده و كارگردان سريال يوسف پيامبر(ع) كه در سال 1387 و به اتهام سرقت ادبي صورت گرفت، مي پردازيم و آن را مورد نقد قرار مي دهيم.
کليدواژگان: مالكيت فكري، مالكيت ادبي، اصالت، شخصيت، سرقت ادبي