مطالعه جدی ژنتیک در طول دو قرن اخر صورت گرفته است .«گرگور مندل »در سال ۱۸۶۰میلادی اصول اولیه وراثت را کشف کرد .مندل آزمایشهای مختلفی روی گیاه نخود فرنگی انجام داد .او از این آزمایشها به این نتیجه رسید که برخی صفات بر صفات دگر غالبند .او ان گونه فرض کرد که فاکتور یا عامل غالبی سبب بروز این صفات غالب می شود ، در نتیجه صفات مشخصی از نسلی به نسل دیگر به ارث می رسد .حدود ۵۰سال پس از آزمایشهای مندل یک زیست شناس دانمارکی به نام « ویلهلم یوهانسن » فاکتورهای ژنتیکی مندل اعم از غالب یا مغلوب را ژن نامید .
در سال ۱۹۱۰ میلادی یک محقق آمریکایی به نام « توماس هانت مورگان » ثابت کرد که ژنها روی کروموزمها قرار گرفته اند وبه همراه کروموزمها به فرزندان منتقل می شوند .پس از آن محققان دیگر کمک های زیادی به پیشرفت علم وراثت کرده اند .دانشمندان کشف کرده اند که اسیدهای نوکلئیک (DANوRNA)صفات موجودات زنده را مشخص می کنند .امروزه با استفاده از علم مهندسی ژنتیک می توان خصوصیات جدیدی را در گیاهان وجانوران به وجود آورد .در واقع مهندسی ژنتیک علمی است که به دستکاری ژنها می پردازد .در این روش ،محققان می توانند ژنها خاصی را از سلول جدا کنند ومورد مطالعه قرار دهند .آنها می توانند با جدا کردن ، تغییر دادن یا انتقال ژنها تغییراتی در موجودات زنده به وجود آورند.