محمود عرفان
مترجم، نویسنده، مصحح و قاضی
محمود عرفان- ۱۳۵۴-۱۲۷۹ در شیراز متولد شد و تحصیلات مقدماتی خود را در همان شهر به پایان برد او در سنین جوانی به نشر مجله ماهانه «جاوید» پرداخت. وقتی در سال ۱۲۹۹ به تهران آمد به یکی از نویسندگان شاخص زمان خود بدل شد و در سال ۱۳۰۱ روزنامهای به نام آسمان را منتشر کرد که سعید نفیسی و نصراله فلسفی با او همکاری میکردند. عرفان خدمات دادگستری خود را در اصفهان آغاز کرد اما قسمت اعظم دوران قضاوتش را در تهران سپری کرد. میگویند در کار قضاوت مردی نمونه و حاکمی عادل و درست بوده است. وی به ریاست شعبه دیوان عالی هم رسید. علامه قزوینی او را نویسندهای دانسته است که ساده و سهل و شیرین و بیغلط مینویسد و به ترجمه او از ایلیاد اشاره کرده است.
از محمود عرفان سه اثر معروف و با ارزش بهجای مانده است:
الف: ترجمه ایلیاد ب: ترجمه سرزمینهای خلافت شرقی و ج: اطلس تاریخی اسلامی
حسن فصیحی که احسان تخلص میکند و فرزند شوریده شیرازی است در رثای محمود عرفان سرودهای دارد که چند بیت آن را میخوانید:
حیف از محمود عرفان منبع فضل و کمال
حیف از آن گوهر که پنهان گشت در زیر زمین
در همه کاری مشیر و در همه امری مشار
قاضی پرهیزکار و مؤمنی پاک و امین
زادگاهش شهر شیراز بهشت آثار، لیک
داشت در تهران اقامت هم در آنجا شد دفین
ر.ک: پژوهشگران معاصر ج۳، ص ۳۸۹ و مجلد بخارا، شماره ۱۱۲، ص ۴۵۵ به بعد