آیا انتقال دهنده ویروس ایدز مفسد یا محارب است؟
نویسندگان: سید محمد حسینی، سید رضا احسان پور
چکیده:
صدق عناوین مجرمانه محاربه و افساد فیالارض بر رفتارهای موجب انتقال ایدز، مقید به ارتکاب آن در سطحی وسیع و فارغ از بزهدیدهای خاص است. ازآنجاکه برای تحقق محاربه شرط به دست گرفتن سلاح در ماده ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی صراحتاً ذکرشده است، فلذا جهت تطبیق انتقال گسترده ایدز براین عنوان کیفری باید بگوییم که یا ضرورتی به قید به دست گرفتن اسلحه وجود نداشته و صرف برهم زدن امنیت جامعه جهت تحقق این جرم کافی است. ازاینرو ماده ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی در مقام بیان مصداقی از عنوان «محاربه» است یا آنکه ویروس عامل ایدز را نیز بهعنوان نوعی از سلاح به شمار آوریم. دراین رابطه، بسیاری از محاکم ایالاتمتحده آمریکا در آرای بیشماری ویروس عامل ایدز را سلاح تلقی نمودهاند. چنانچه به هر دلیلی دو گزاره فوق را نپذیریم، امکان استناد بهعنوان افساد فیالارض (ماده ۲۸۶ قانون مجازات اسلامی) در خصوص مورد وجود دارد، چه آنکه انتشار وسیع و گسترده ویروس عامل ایدز در جامعه، مصداق «جنایت علیه تمامیت جسمانی افراد» و نیز «پخش مواد سمی و میکروبی و خطرناک» و «اخلال شدید در نظم عمومی کشور و ناامنی» محسوب میشود و «ورود خسارات عمده به تمامیت جسمانی افراد» را به همراه دارد.
واژههای کلیدی: ایدز، محاربه، افساد فیالارض، حقوق کیفری، آمریکا،
فصلنامه حقوق پزشکی؛ دوره ۱۰، شماره ۳۷ – تابستان ۱۳۹۵