نیکی به پدر و مادر شریفترین سعادتهاست. هر مؤمنی سزاوار است که در گرامی داشتن ایشان اهتمام نماید و در خدمت آنها کوتاهی نکند و در معاشرت و مصاحبت با آنها رفتار نیکو داشته باشد، نگاه تند به ایشان نیفکند بلکه به نظر رحمت و عطوفت بنگرد.
جایگاه والدین در کنار خداوند است!
جایگاه پدر و مادر بسیار والاست تا جایی که انسان قادر به درک عظمت آن، نیست. پدر و مادر واسطه آفرینش فرزند و مسوول تربیت و پرورش او میباشند، بدین سبب در دین مقدس اسلام بالاترین تأکید در اطاعت و احترام به آنان شده است تا جایی که خداوند متعال در قرآن کریم نام آنان را در ردیف نام خود قرار داده و پس از دستور به شکرگزاری خود، بر لزوم قدردانی از آنان تأکید مینماید:
«لا تعبدون الا الله و بالوالدین احسانا؛ هیچکس را جز خدا پرستش نکنید و به والدین خویش نیکی روا دارید» (بقره/ ۸۳)
«و اعبدوا الله و لا تشرکوا به شیئاً و بالوالدین احسانا؛ خدا را بپرستید و شریکی برای او قائل نشده و به والدین مهربان باشید» (نسا/ ۳۶)
«الا تشرکوا به شیئاً و بالوالدین احسانا؛ چیزی را با او شریک قرار مدهید و به پدر و مادر احسان کنید» (انعام/ ۱۵۱)
«و قضی ربک الا تعبدوا الا ایاه و بالوالدین احسانا؛ و پروردگار تو بر دو چیز حکم رانده است: ترک عبادت غیر خدا و احسان کردن به والدین» (اسرا/ ۲۳)
در چهار آیه اخیر احسان به والدین در کنار توحید عبادی ذکرشده و این حاکی از اهمیت و بزرگی حقوق پدر و مادر است.
نیکی به پدر و مادر برترین وسیله قرب به خدا
نیکی به پدر و مادر شریفترین سعادتهاست. هر مؤمنی سزاوار است که در گرامی داشتن ایشان اهتمام نماید و در خدمت آنها کوتاهی نکند و در معاشرت و مصاحبت با آنها رفتار نیکو داشته باشد، نگاه تند به ایشان نیفکند بلکه به نظر رحمت و عطوفت بنگرد، صدای خود را از صدای آنها بلندتر نکند و هر چه از فروتنی و خاکساری بر ایشان مبالغه نماید، اجر و ثوابش بیشتر است، در صورت اختلاف بین والدین، فرزند باید در اصلاح و آشتی میان آنها به هر طریق ممکن بکوشد.
حق پدر بر فرزند آن است که پدر را در هر چیز اطاعت و پیروى نماید مگر در نافرمانى از خداوند سبحان «که در نافرمانى خدا طاعت پدر واجب نیست.»
پیامبر اکرم صلیالله علیه و آله، از مقام عظیم و والای پدر و مادر، نزد خداوند خبر میدهد و میفرماید: «خداوند با خشنودی والدین خشنود میشود و با خشمگین شدن والدین خشمگین میشود»؛ و این نشاندهنده توجه و عنایت ویژه پروردگار نسبت به مقام و منزلت والدین است.
همچنین ایشان در بیان عظمت و شأن والدین انسان، میفرماید: «نگاه محبتآمیز فرزند به پدر و مادرش، عبادت است.»
پدر را در هر چیز اطاعت کن
امیرالمؤمنین علیهالسلام، در نهجالبلاغه فرموده است: «فَحَقُّ الْوَالِدِ عَلَى الْوَلَدِ أَنْ یُطِیعَهُ فِی کُلِّ شَیْءٍ، إِلاَّ فِی مَعْصِیَهِ اللّهِ سُبْحَانَهُ»؛ پس حق پدر بر فرزند آن است که پدر را در هر چیز اطاعت و پیروى نماید مگر در نافرمانى از خداوند سبحان «که در نافرمانى خدا طاعت پدر واجب نیست.»
امام علی علیهالسلام درباره عاق والدین نیز هشدار میدهند و میفرمایند: «من احزن والدیه فقد عقهما. کسی که پدر و مادر خویش را غمگین سازد عاق والدین شده است. (حق آنها را رعایت نکرده است.)»
آثار تکریم والدین
در روایات فراوانی از معصومین علیهمالسلام آثار دنیوی و اخروی نیکی به پدر و مادر ذکرشده است؛ ازجمله:
۱- طول عمر؛
پیامبر اکرم صلیالله علیه و آله میفرماید: کسی که طولانی شدن عمر و توسعه رزق را دوست دارد به پدر و مادر خود نیکی کند.
۲- فراوانی روزی؛
امام صادق علیهالسلام میفرماید: هر کس نیکی به والدین نماید هرگز در زندگی به فقر مبتلا نخواهد شد.
۳- آسان شدن مرگ؛
امام صادق علیهالسلام فرمود: کسی که دوست دارد خدای متعال سختیهای مرگ را بر او آسان سازد، به خویشان و نزدیکان و پدر و مادرش نیکوکار باشد و اگر چنین کند خدای متعال سختیهای مرگ را بر او آسان میکند.
پدر و مادر واسطه آفرینش فرزند و مسوول تربیت و پرورش او میباشند، بدین سبب در دین مقدس اسلام بالاترین تأکید در اطاعت و احترام به آنان شده است تا جایی که خداوند متعال در قرآن کریم نام آنان را در ردیف نام خود قرار داده.
۴- نیکو شدن فرزندان؛
امام صادق علیهالسلام فرمود: به پدر و مادر خود نیکى کنید تا فرزندانتان به شما نیکى کنند…
کلام پایانی
تا وقتی رعایت ادب و احترام به والدین را سرلوحه زندگی خویش قرار ندهیم بوی خوشبختی به مشاممان نخواهد رسید؛ پیامبر خدا صلیالله علیه و آله فرمود: از عاق والدین شدن بپرهیزید، زیرا بااینکه بوی بهشت از مسافت هزار سال به مشام میرسد، عاق والدین و کسی که قطع رحم کند آن بو را احساس نخواهد کرد. یکی از ضروریات دینداری اطاعت از پدر و مادر است که متأسفانه در جامعه ما مورد غفلت واقعشده است و حتی جوانان دیندار، رضای خدا را در هر چیز میجویند جز خشنودی والدین خویش! منبع: تبیان
منابع نوشتار:
–نهجالبلاغه، حکمت ۳۹۹
محدث نوری/ مستدرک الوسائل/ ج ۹/ ص ۱۵۲
–نراقی، مهدی؛ علم اخلاق اسلامی (گزیده ترجمه جامع السعادات)، ص ۲۸۲
محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج،٧۴ باب،٢ ح٣٣ و ح٩۶
–اصول کافی، ج ۵، ص ۵۵۴