بانکداری الکترونیکی
بانکداری الکترونیکی عبارت است از استفاده از فناوریهای پیشرفته نرمافزاری و سختافزاری مبتنی بر شبکه و مخابرات برای تبادل منابع و اطلاعات مالی بهصورت الکترونیکی که میتواند باعث حذف نیاز به حضور فیزیکی مشتری در شعب بانکها شود.
سیستمهای بانکداری الکترونیکی
این سیستمها در سه سطح به مشتریان سرویسدهی میکنند
۱ ـ اطلاعرسانی:
این سطح ابتداییترین سطح بانکداری الکترونیکی اینترنتی است ۰ بانک اطلاعات مربوط به خدمات و عملیات خود را از طریق شبکههای ارتباطی دولتی و خصوصی فراهم میکند.
۲ ـ ارتباطات:
این سطح امکان انجام مبادلات بین سیستم بانکی و مشتری را فراهم میآورد ریسک این سطح در بانکداری الکترونیک بیشتر از سطح سنتی است.
۳ ـ تراکنش:
این سیستم متناسب با نوع اطلاعات و ارتباطات خود از بالاترین میزان ریسک برخوردار است ۰ دراین سطح مشتری در یک ارتباط متقابل قادر است تا عملیاتی چون صورتحساب، صدور چک، انتقال وجه و ارائهی صورتحساب را انجام دهد.
شاخههای بانکداری الکترونیک برحسب نیازهای بازار بانکداری الکترونیک
۱ ـ بانکداری اینترنتی
۲ ـ بانکداری مبتنی بر تلفن همراه و فناوریهای مرتبط با آن
۳ ـ بانکداری تلفنی
۴ ـ بانکداری مبتنی بر نمابر
۵ ـ بانکداری مبتنی بر دستگاههای خودپرداز
۶ ـ بانکداری مبتنی بر پایانههای فروش
۷ ـ بانکداری مبتنی بر شعبههای الکترونیکی
مزایای بانکداری الکترونیک
میتوان آن را از دو جنبهی مشتریان و مؤسسات موردبررسی قرارداد ۰ از جنبه مشتریان میتوان بهصرفه جویی در هزینهها اشاره کرد و از جنبه مؤسسات میتوان به حفظ مشتریان علیرغم تغییرات مکانی بانکها اشاره کرد همچنین جلوگیری از اختلاس یکی دیگر از مزایای مهم آن است.
در بانکهای پیشرو در خدمات بانکداری الکترونیک، کانالهای مختلف بانکداری باهم تلفیق و سیستمهای جزیرهای یکپارچه میشود پس مدیریت اطلاعات و مدیریت ارتباط با مشتریان بهبود مییابد و رضایت مشتریان، صرفهجویی در هزینههای تولید و درآمد بیشتر برای بانکها را به همراه خواهد داشت اما قبل از اقدام به ایجاد و پیادهسازی سیستم بانکداری الکترونیک باید امکانپذیر بودن آن را در رابطه با محیط فنی، اقتصادی، مالی و نیروی انسانی موردتوجه قرارداد
کمیته «بازل» اصولی مربوط به مدیریت ریسک در بانکداری الکترونیکی شناسایی کرده که میتواند برای نهادهای بانکی در گسترش بینش آنها نسبت به سیاستها و فرایندهای بانکداری الکترونیک سودمند
تاریخچه بانکداری الکترونیک در ایران
در اواخر دهه ۱۳۶۰ بانکهای کشور به سیستم اتوماسیون عملیات بانکی و رایانهای کردن ارتباطات خود توجه نشان دادند ۰ حرکت به سمت بانکداری الکترونیکی از اوایل دهه ۷۰ آغاز شد و پس از ان کارتهای اعتباری، خودپردازها، سیستمهای گویا و ۰۰۰ وارد خدمات نوین بانکی شد ۰ سیستم شتاب یا شبکه تبادل اطلاعات بینبانکی در سال ۱۳۸۱ ایجاد شد ۰ شتاب با ایجاد ارتباط بین دستگاههای خودپرداز سه بانک صادرات، کشاورزی و توسعه صادرات آغاز به کارکرد.
وضعیت کنونی
در حال حاضر ۱۶ بانک خصوصی و دولتی در ایران درمجموع بیش از ۶۱۱۷ دستگاه خودپرداز در سطح کشور نصبکردهاند که تا پایان این سال به ۸ هزار و ۱۰۰ دستگاه خواهد رسید و طبق برنامه چهارم توسعه تا پایان سال ۸۸ به تعداد این دستگاههای خودپرداز ۳۰ هزار خواهد شد.
نصب پایانههای فروش(POS)
پایانههای فروش به دستگاههایی گفته میشود که امکان استفاده از کارت اعتباری بهعنوان ابزار پرداخت، بدون نیاز به تبدیل موجودی به پول نقد را فراهم کنند. بر اساس گزارش بانک مرکزی درمجموع بیش از ۱۰۰ هزار و ۸۱۶ دستگاه پایانه پرداخت نصبشده است.
مشکلات موجود
دستگاههای AMT مطابق نیازهای امروز طراحی نشده است ۰ خرابی دستگاهها، کم بودن تعداد دستگاهها نسبت به میزان کارتهای صادرشده ازجمله مشکلات است همچنین در رابطه با خدمات اینترنتی بانکها سرعت کم و قطعهای مکرر سبب بیاعتمادی مردم نسبت به بانکداری الکترونیکی شده است و هنوز ۶۰% مراجعات مردم به بانکها جهت دریافت پول نقد است.
روشهای نوین بازاریابی در بانکداری ایران
بازاریابی از ابزارهایی است که میتواند رشد درآمدهای بانک را افزایش دهد ۰ بنا به گفته مدیران بزرگ بانکهای معروف دنیا فقط ۵ درصد از مشتریان بیش از ۸۵ درصد سودآوری بانکها را تشکیل میدهند.
پیشرفت بازاریابی رابطهمند در بانک با پیمودن در جهت توسعه روابط با مشتریان صورت میگیرد. حفظ رابطه با مشتری یک مسأله بلندمدت است و بهجای نتایج و پیامدهای جاری باید به پیامدهای آتی آن توجه کرد. از سوی دیگر کیفیت رابطه با مشتری با میزان رضایت مشتری سنجیده میشود.
اجرای بازاریابی رابطهمند و مشتری مدار منافع زیر را برای بانکها فراهم میکند:
۱ ـ حفظ مشتریهای کنونی بدون هراس از تهدید رقبا
۲ ـ کسب منافع درامد بیشتر از مشتریان کلیدی کنونی و افزایش سهم بانک از هر مشتری
۳ ـ جذب مشتریان کلیدی و طراز اول سایر بانکها
منبع؛ وبسایت رسا گستر