با موافقت نمایندگان؛
اصطلاحات بهکاررفته در لایحه هوای پاک تعریف شد
نمایندگان مجلس شورای اسلامی اصطلاحات بهکاررفته در لایحه هوای پاک را تشریح کردند.
نمایندگان در نشست علنی در روز یکشنبه ۹ آبان ماه مجلس شورای اسلامی، در جریان بررسی لایحه هوای پاک با ماده ۱ با ۱۷۹ رأی موافق، ۳۱ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع موافقت کردند.
در این ماده اصطلاحات بهکاررفته به شرح زیر است:
۱-آلودگی هوا: عبارت است از انتشار یک یا چند آلاینده اعم از آلایندههای جامد، مایع، گاز، پرتوهای یونساز و غیر یونساز، بو و صدا در هوای آزاد، بهصورت طبیعی یا انسانساخت، به مقدار و مدتی که کیفیت هوا را بهگونهای تغییر دهد که برای سلامت انسان و موجودات زنده، فرآیندهای بومشناختی (اکولوژیکی) یا آثار و ابنیه زیانآور بوده و یا سبب از بین رفتن یا کاهش سطح رفاه عمومی میگردد.
۲- حدود مجاز انتشار آلایندهها: میزان مجاز خروجی آلایندهها از منابع آلودهکننده هوا
۳- منابع آلودهکننده هوا به شرح زیر عبارتاند از:
-منابع طبیعی: شامل طوفانهای گردوغبار، طوفانهای شن، آتشسوزی جنگلها، مراتع، آتشفشانها و هاویزهای دریایی میباشد.
– منابع انسانساخت: شامل؛
الف) منابع متحرک: هرگونه منبعی که در اثر حرکت ایجاد آلودگی میکند. از قبیل وسایل نقلیه موتوری و غیر موتوری
ب) منابع ثابت: هرگونه منبعی که در محلی ثابت سبب انتشار آلایندهها میگردد. از قبیل صنایع، عملیات معدنی، کشاورزی، بخشهای خدماتی، تجاری، اداری و خانگی
۴- مواقع اضطراری: مواقعی است که با استمرار پایداری جوی (بر اساس اعلام سازمان هواشناسی) و یا افزایش میزان غلظت آلایندهها (بر اساس اعلام سازمان) شرایط بهگونهای در کوتاهمدت، سلامت انسان محیطزیست را دچار مخاطره جدی بنماید.
۵- سازمان: برای رعایت اختصار، در این قانون واژه «سازمان» بهجای «سازمان حفاظت محیطزیست» آورده میشود.
وبسایت مجلس شورای اسلامی