تبیین دفاع مشروع در محاکم ایران و بینالملل با تا کید بر حفظ جنبه حقوق بشر
پدیدآور: مصطفی شریفی
سال دفاع: ۱۳۹۵
مقطع: کارشناسی ارشد
دانشگاه: دانشگاه قم
چکیده
در ماده ۱۵۶ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ و دربند (ج) (۱) ماده ۳۱ اساسنامه دادگاه کیفری بینالمللی دائمی ۱۹۹۸، امکان استناد به دفاعیات بری کننده از مسئولیت کیفری ازجمله دفاع مشروع هم در جنایات داخلی وهم در جنایات بینالمللی مورد پیشبینی قرارگرفته است. در این پایاننامه (تحقیق) با بهرهگیری از روش کتابخانهای و توصیفی تحلیلی و با بررسی و مفهوم شناسی مبنای دفاع مشروع بهویژه مبانی فلسفی، موضوع تجاوز و شرایط پذیرش دفاع در مقررات ایران و اساسنامه مذکور با لحاظ پرسشهای مندرج در آن به این صورت منتج به نتیجه گردید که دربند (ج) (۱) ماده ۳۱ اساسنامه دیوان کیفری بینالمللی مصوب ۱۹۹۸: ۱-بهترین توجیه در دفاع مشروع در پرتو اساسنامه مذبور، نظریه اجرای حق است. ۲ موضوع تجاوز در دفاع مشروع علاوه بر تجاوز به نفس و مال، شامل تجاوز به عرض، ناموس و آزادی تن نیز میشود. ۳-در صورت امکان فرار برای شخصی که موردحمله قرارگرفته، دفاع مشروع جایز و توجیهکننده نیست.
منبع: کتابخانه مرکزی دانشگاه قم