عنوان پایان نامه : حریم خصوصی از دیدگاه فقهای امامیه و تطبیق آن با قوائد فقه
نام و نام خانوادگی : اعظم هادیان نجف ابادی
رشته تحصیلی : الهیات ومعارف اسلامی(فقه و مبانی حقوق اسلامی)
مقطع تحصیلی : کارشناسی ارشد
استاد راهنما : نادعلی عاشوری
استاد مشاور : احمدرضا توکلی
دانشگاه : دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
تاریخ دفاع : ۱۳۹۵
چکیده : حریم خصوصی، محدوده ای از اعمال و ویژگی های هر شخص است که برای عموم آشکار نبوده و یا تمایل به افشای آن ندارد. اشخاص هیچگونه ورود و نظارت دیگران بر این فضا را برنمی تابند و نسبت به ورود غیر، واکنش نشان می دهند. وجود تعالیمی در اسلام همچون لزوم رعایت کرامت ذاتی بشر، حرمت و احترام و عرض و آبرو، لزوم کتمان سر، و تصریح آیات و روایات متعدد بر حرمت تجسس در زندگی خصوصی اشخاص، ممنوعیت ورود به منزل بدون اذن، ممنوعیت استراق سمع، افشاء سر و … بیانگر ارزش حق بر حریم خصوصی در نظام حقوقی است. در این تحقیق به صورت تحلیلی و توصیفی دیدگاه فقهای امامیه(که تاکید بر حریم خصوصی همواره مورد توجه آنها بوده است و تجاوز به این حق را جایز نمی دانند و در برخی موارد جرم و موجب تعزیر شرعی دانسته اند) مورد بررسی قرار گرفته و نیز قواعد فقهی که با حریم خصوصی تطبیق دارد(قاعده تسلیط: هر مالکی نسبت به مال خود تسلط کامل دارد و می تواند در آن هرگونه تصرفی اعم از مادی و حقوقی بکند و هیچ کس نمیتواند او را بدون مجوز شرعی از تصرفات منع کند، قاعده لاضرر: هیچ ضرر و زیانی در اسلام نیست) را بیان نموده است.
کلمات کلیدی : حریم خصوصی, دیدگاه فقهای امامیه , قواعد فقهی