مشــق شــب
تکلیفهایی که از مهارتهای اجتماعی میکاهند
هیچچیز برای دانشآموزان و والدین در آغاز سال تحصیلی دشوارتر از انجام تکالیف، که برای بسیاری از خانوادهها به معنای جنگ شبانه است، نیست. واقعیتیکه اولیا و مربیان با هم توافق دارند این است که دانشآموزان در عصر حاضر بیش از هر زمان دیگری، تکلیف مینویسند. حال، سؤالیکه مطرح میشود این است که چه میزان تکلیف برای دانشآموزان مناسب است؟
در بسیاری از کشورهای پیشرفته، «قانون ۱۰ دقیقهای» اجرا میشود. به این معنا که در پایه اول دبستان ۱۰ دقیقه تکلیف شب، در پایه دوم دبستان ۲۰ دقیقه و در نهایت سال آخر دبیرستان ۱۲۰ دقیقه زمان مناسب برای انجام تکلیف است. همچنین انجام تکلیف برای کودکان در مهدکودک توصیه نمیشود.
مطالعات انجام شده در مورد اثرات تکالیف زیاد و اثرات آن بر خانواده نشان میدهد تکالیف زیاد و طاقتفرسا نه تنها به بالابردن نمرات و معدل دانشآموزان کمکی نمیکند بلکه به نگرش آنها در مورد مدرسه، نمرات خود، اعتماد به نفس خود، مهارتهای اجتماعی آنها لطمه وارد میسازد.
در واقع، شواهد نشان میدهد که دادن تکالیف بیش از حد، باعث بالابردن سطح استرس، عدم تعادل در زندگی کودکان و مشکلات سلامت جسمی از جمله زخمها، میگرن، محرومیت از خواب و کاهش وزن میشود. همچنین ارتباطی بین انجام تکالیف زیاد و عملکرد بهتر دانشآموزان بدست نیامده است.
اضطراب در خانواده
در بسیاری از خانوادهها با شروع سال تحصیلی جدید، اعتماد به نفس والدین به توانایی خود برای کمککردن به فرزندان در انجام تکالیف کاهش یافته و از طرفی میزان اضطراب آنها بیشتر میشود.
پژوهشها نشان میدهد احتمال دعوا و درگیری در خانوادههایی که در آن حداقل یکی از والدین مدرک دانشگاهی ندارد، بیشتر است.
والدینی که از تحصیلات پایینتری برخوردارند، عموماً بر این باورند که فرزندانشان به تنهایی میبایست از عهده انجام تکالیف خود برآیند. حال اگر این دانشآموز در مدرسه تمرکز کافی بر روی دروس نداشته باشد، در بیشتر موارد با سرزنش و انتقاد شدید والدین مواجه میشود. دانشآموز احساس شکست میکند و حتی خود را کودن تصور میکند. در برخی موارد، این کشمکشها باعث بروز اختلافاتی بین پدر و مادرها هم میشود. نتایج نشان میدهد تکالیف بیش از حد و نامناسب، تبعیضی علیه دانشآموزانی است که والدین آنها از تحصیلات پایینتری برخوردارند در برابر دانشآموزانی که والدین این دانشآموزان از تحصیلات عالی برخوردارند.
راهکارهایی برای والدین
در اینجا سعی شده است راهکارهایی به والدین برای کاهش اضطراب احتمالی توصیه شود. اگر پدر و مادرها نگران زمان طولانی هستند که فرزندان آنها برای انجام تکالیف خود نیاز دارند، توصیه میشود بهعنوان اولین قدم عوامل مزاحم مانند گوشیهای هوشمند، بازیهای کامپیوتری و غیره را شناسایی و حدف کنند. سپس، توصیه میشود بهجای درگیرشدن با فرزندان در مورد طولانیشدن زمان انجام تکالیف با آنها صحبت کرده و به راهحلی منطقی دست یابند. برای مثال به او بگویند زمان مناسب برای انجام این تکالیف ۲۰ دقیقه است، اما یک ساعت گدشته و هنوز تمام نشده، آیا میتوانی به من در حل این مسأله کمک کنی؟ به او بگویند ما میتوانیم در حل این مشکل باهم شریک شویم. در درازمدت، مکالماتی از این دست بسیار کمککننده خواهند بود.
یکی از بزرگترین اشتباهات پدر و مادر این است که دایماً تکرار میکنند “تکالیفت را انجام بده” اما در مورد چگونگی، زمان و مکان انجام تکالیف فرزندان خود را راهنمایی نمیکنند.
بعضی از دانشآموزان تمایل دارند تکالیف خود را بلافاصله پس از بازگشت از مدرسه انجام دهند، در حالیکه برخی دیگر تمایل دارند در ساعاتی پایانی روز به انجام تکالیف مشغول شوند. اینکه در این مورد با فرزند خود صحبت کنید، حداقل باعث میشود فرزند شما احساس کند شنیده میشود. سپس میتوان آنها را برای داشتن نظم بیشتر هدایت و راهنمایی کرد.
در نهایت، توصیه میشود والدین انتظارات روشنی در مورد به انجام رساندن تکالیف از فرزندان خود داشته باشند. والدین باید به یاد داشته باشند تا جاییکه معلم مدرسه از آنها درخواست دارد بر روند تکالیف نظارت داشته باشند و تکالیف فرزندانشان را به هیچ عنوان خود انجام ندهند.
انجامدادن تکلیف به این معنی است که معلم به نقاط ضعف و قوت دانشآموزان پی ببرد و آنها را یاری کند. مسألهای که اهمیت دارد این است که دانشآموزان اشتباه کردن را بیاموزند، شکست را تجربه کنند و به یافتن انگیزهای برای موفقیت بپردازند. والدین باید بدانند که میتوانند فقط بر روی جزییات کنترل و نظارت داشته باشند. اگر قرار باشد بر روی همه چیز کنترل داشته باشند فرزند آنها هیچگاه احساس شایستگی نخواهد کرد. منبع: مهر