ضمانت اجرای احتمال نقض قرارداد در حقوق ایران و نظام حقوق عرفی
حبیب طالب احمدی , عباس کاظمی نجف آبادی
چکیده
احتمال پیمانشکنی از سوی هر طرف قرارداد وجود دارد. این احتمال اندک اگر متعارف باشد، اهمیتی ندارد. اگر احتمال مزبور قوت بگیرد و دلایلی برای رخداد آن در آینده موجود باشد، حقوق نمیتواند نسبت به آن بی تفاوت بماند. اگر احتمال نقض قرارداد در حد ظن غالب باشد، موجب خیار است؛ اما اگر اوضاع به گونهای نباشد که کاملاً آشکار نماید متعهد، نسبت به تعهدات قراردادی آینده خود پایبند نخواهد بود یا به گونهای باشد که متعهدٌله نتواند قطعی بودن نقض تعهدات را پیش از فرارسیدن موعد آن اثبات کند، درجه اطمینان از پیمانشکنی آینده برای فسخ قرارداد کافی نیست، ولی نظر به اینکه بیم ورود زیان به طرف دیگر وجود دارد، تعلیق انجام تعهدات متقابل و مطالبه تضمین مناسب پیشبینی میشود.
کلیدواژگان: نقض قابل پیشبینی, نقض قرارداد, تعلیق اجرای تعهد,تضمین انجام تعهد, حقوق ,مقاله ,تحقیق ,مقاله حقوقی ,مقاله علمی, نشریه حقوقی ,منبع حقوقی,
مطالعات حقوقی؛ دوره ۷، شماره ۴، زمستان ۱۳۹۴