عنوان : سبک تربیت و پیشگیری از بزهکاری از دیدگاه آموزههای اسلامی
پدیدآور : ماشااله کریمی
سال دفاع : ۱۳۹۵
مقطع : کارشناسی ارشد
دانشگاه : دانشگاه قم
چکیده
از دیر بـاز تا کنـون، بـا تأسف ریشهی پارهی در خـور نگاهـی از ناهنجارهـای رفتـاری و بزهکاریها، حتی در بسیاری از جوامع با صبغه ی دینی، چگونگی و کیفیت انجام فرایند تربیت فرزند به شمار میرود. در این راستا، فرایند پیچیدهی تربیت، بیش از اجتماع و محیط های آموزشی، باید در آغوش خانواده به عنوان نخستین و مهمترین نهاد اجتماعی در تعامل با فرزند، جریان پیدا نماید. اما با تأسف ناآگاهی بسیاری از خانوادهها و والدین در شرف تشکیل خانواده و نیز نیاموختن چگونه تربیت کردن فرزند، سبب بیکفایتی آنان در انجام این مهم شده است. به گونهای که با بهرهگیری از سبک تربیتی نادرست، عامل ایجاد کنندهی تغییرات نابهنجار، شکلگیری غیر اصولی شخصیت فرزند، شکوفا نشدن و یا شکوفایی استعداد وی در جهت منفی و مختل شدن فرآیند اجتماعی او میگردند. از این رو سبکهای تربیتی رایج که در این پژوهش به سبکهای غیردینی توصیف شدهاند و بر پایهی دیدگاههای انسانی صورت میپذیرند با سبک فرزند پروری دینی که بر پایهی آموزههای دین میباشد مورد بررسی مقایسهای قرار گرفتهاند، تا مشخص شود که کدام سبک بر اساس نظریات جرمشناسی کنترل اجتماعی، یادگیری و پیشگیری وضعمـدار و فردمـدار مؤلفههـای بهتر و بیشتری برای پیشگیری از بزهکاری برآمده از تربیت دارند. نتایج این پژوهش نشان میدهد، سبک فرزندپروری مسئولانهی دینی مبتنی بر آیات و روایات بهترین روش فرزندپروری است که میتواند در پیشگیری از بزهکاری فرزندان تربیت شده با این سبک مؤثر باشد. بر این اساس، راهکار ارائه شده آن است که برای درمان و پیشگیری از بخشی از رفتارهای بزهکارانه، باید دانش و مهارت فرآیند تربیت (تولید و پرورش فرزند) یا همان سبک تربیتی که فرزندان بر پایهی آن رشد مییابند، همگانی گردد و این مهم هم از سوی والدین و هم از سوی نهادهای رسمی تربیتی به یک عنوان اولویت مورد توجه قرار گیرد.