عنوان : ماهیت و آثار نامزدی در حقوق ایران
پدیدآور : محمد صالح کرمشاهی
سال دفاع : ۱۳۹۵
مقطع : کارشناسی ارشد
دانشگاه : دانشگاه شهید باهنر کرمان
استاد راهنما : محمدرضا ا میر محمدی
استاد مشاور : علی شهسواری
چکیده
در نکاح مرسوم است که مرد از زن دلخواه و مورد پسند خویش خواستگاری کند، در صورت پذیرش تقاضا، طرفین با یکدیگر نامزد می شوند. نامزدی یا وعده ازدواج که در عرف امری مرسوم و متداول می باشد، قرارداد جایزی است بین نامزدها برای ازدواج در آینده. تضمینی وجود ندارد که این وعده به عقد ازدواج منتهی شود، ماده ۱۰۳۵ قانون مدنی نیز صراحتا مقرر می دارد: وعده ازدواج ایجاد علقه زوجیت نمی کند … وهریک از زن و مرد مادام که عقد نکاح جاری نشده است، می تواند از وصلت امتناع کند. هرچند حقوقدانان راه حل هایی برای الزام آور نمودن آن مطرح کرده اند که مورد بررسی قرار گرفته است. در این دوران یکی از طرفین ممکن است هزینه های رایج و متداول در عرف را متحمل شده باشد ونیز امکان دارد از بهم خوردن بدون علت موجه نامزدی، به یکی از نامزدها زیان وآسیب جسمی و روحی وارد آید که با انحلال نامزدی مسأله مطالبه این خسارات پیش می آید. پس از حذف ماده ۱۰۳۶ پیشین قانون مدنی که صراحتا امکان مطالبه این خسارات را فراهم می نمود، نویسندگان حقوق مدنی، قواعد عمومی مسئولیت مدنی را مبنای مطالبه این خسارات دانسته اند. یکی از آداب و رسوم رایج در دوران نامزدی نیز، دادن هدایا می باشد که این هدایا ممکن است از طرف نامزدها به یکدیگر یا به بستگان نزدیک نامزدها داده شود، که مطابق موارد ۱۰۳۷ و ۱۰۳۸ قانون مدنی و با رعایت شرایطی، این هدایا قابل استرداد می باشد