بررسی صلاحیت ذاتی مراجع قضایی در پرتو قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲
پدیدآور: سید سجاد قائمی
مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد
استاد راهنما: محمود صابر
دانشگاه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
تاریخ دفاع: ۱۳۹۵
چکیده
در میان مفاهیم مختلف دادرسی کیفری، موضوع صلاحیت، خصوصاً صلاحیت ذاتی بیشترین نقش را برای برپایی دادرسی عادلانه ایفا مینماید؛ به همین دلیل قانون اساسی در اصل ۳۶ خود حکم به مجازات و اجرای آن را تنها از طریق دادگاه صالح روا دانسته است. همواره شناخت صلاحیت هر یک از مراجع دادگستری سبب تبیین حدود و اختیارات آن مرجع میگردد، بهگونهای که این شناخت کمک بسیاری در امر دادرسی کرده و از بروز تداخل در صلاحیت و در نهایت وضع مقرراتی که بتوان مجرمان واقعی را در سایه عدالت، به کیفر رسانید و بیگناهی افرادی که ممکن است در معرض اتهامات ناروا قرار بگیرند را اثبات کرد. در این نوشتار، ضمن بررسی دقیق صلاحیت ذاتی هرکدام از مراجع کیفری که در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ به آنها پرداختهشده است، سعی میشود تا با تکیهبر اصول و مبنای صلاحیت، تحولاتی که در ارتباط باصلاحیت ذاتی مراجع کیفری نسبت به قوانین سابق بر آن حادثشده است را مورد بحث و کندوکاو قرار دهد. همچنین یکی از موارد ناگزیر در ارتباط باصلاحیت ذاتی، اختلاف در صلاحیت و شیوههای حل آن است که علت اصلی این امر برداشت دادگاهها از مفاهیم صلاحیت ذاتی و حسب بهکارگیری اصول حل اختلاف بین مراجع است که دادگاهها قبل از شروع رسیدگی باید تعارض شکلگرفته را حل کنند. این موضوع یکی از فصلهای این نوشتار را به خود اختصاص میدهد. بنا بر در نظر گرفتن بررسی اهداف فوق، پژوهش حاضر ناظر بر «صلاحیت ذاتی مراجع قضایی از منظر قانون آیین دادرسی کیفری سال ۱۳۹۲» میباشد. بررسی حاضر در دل خود مباحثی همچون مفهوم صلاحیت، سیر تاریخی صلاحیت، بررسی تحولات صلاحیت ذاتی مراجع قضایی و نیز اصول حاکم بر آن را گنجانده است.
کلیدواژگان: صلاحیت ذاتی, دادرسی کیفری, حقوق, پایان نامه ,پایان نامه حقوقی ,تحقیق حقوقی ,پژوهش حقوقی , رساله حقوقی,منبع حقوقی, پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی