تا به حال خدا را امتحان کردهاید؟
فرآوری: زهرا اجلال
آدمهای دنیا اینگونهاند؛ اگر بخواهیم آنها را از خودمان راضی نگه داریم یا خیلی سخت است و یا اصلاً نشدنی است و جز درگیری ذهنی و آشفتگی روحی چیزی برایمان ندارد.
این حسی که گاهی آدمی را قلقلک میدهد که باید برای دل کسی کاری بکنیم را چگونه ارضا کنیم؟
در زندگی حتماً برای شما هم اتفاق افتاده است که از لذتی و یا کاری که مورد علاقه شما بوده اما چون معشوق شما، همسر شما یا فردی که برای شما عزیز است، آن را دوست نداشته، شما آن را ترک کردهاید … این چشمپوشی شما از آنچه دوست دارید گاهی به نظر آنطرف رسیده و برایتان جبران کرده، یا حتی زبانی از شما تشکر کرده که در این صورت خیلی خوب و خوشایند است و انسان از کار و چشمپوشیاش خوشحال میشود اما گاهی این چشمپوشی از لذت و چیزی که به خاطر دیگری آن را ترک کردهایم هیچ بازخوردی برایمان پیدا نمیکند؛ یعنی طرف یا اصلاً متوجه این گذشت ما به خاطر او نشده و یا متوجه شده اما اصلاً به روی خودش نمیآورد و یا حتی آنقدر گستاخ است که این کار را هیچ میداند و از ما باز طلبکار است.
بله آدمها دنیا اینگونهاند؛ اگر بخواهیم آنها را از خودمان راضی نگه داریم یا خیلی سخت است و یا اصلاً نشدنی است و جز درگیری ذهنی و آشفتگی روحی چیزی برایمان ندارد. پس چهکار کنیم؟ این حسی که گاهی آدمی را قلقلک میدهد که باید برای دل کسی کاری بکنیم را چگونه ارضا کنیم؟
پاسخ این صحبت را من از داستان شیخ رجبعلی خیاط گرفتهام … توجه کنید …
جناب شیخ رجبعلی خیاط تحول معنوی خود را چنین بازگو نموده است: در ایام جوانی حدود ۲۳ سالگی دختری رعنا و زیبا از بستگان، دلباخته من شد و سرانجام در خانهای خلوت مرا به دام انداخت، با خود گفتم: رجبعلی! خدا میتواند چندین دفعه تو را امتحان کند، بیا یکبار تو خدا را امتحان کن! و از این حرام آماده، به خاطر خدا صرفنظر کن و در برابر گناه آماده صبر کن، سپس به خداوند عرضه داشتم: خدایا! من این گناه را برای تو ترک کرده و بر آن صبر کردم، تو هم مرا برای خودت تربیت کن.
و اینگونه است که در روایتی رسول خدا صلیالله و علیه و آله پاداش صبر بر معصیت را اینگونه بیان میکنند: … صَبْرٌ عَلَى الْمَعْصِیَهِ، … وَ مَنْ صَبَرَ عَلَى الْمَعْصیهِ کَتَبَ اللّهُ لَهُ تِسْعَ مِأَهِ دَرَجَه مَا بَینَ الدَّرَجَهِ اِلىَ الدَّرَجَهِ کَمَا بَینَ تُخُومِ الاَرْضِ اِلَى مُنْتَهَى الْعَرْشِ؛ … صبر بر معصیت … و هر کس صبر بر معصیت کند، خداوند نهصد درجه برایش مینویسد که فاصله هر یک با دیگرى، همانند فاصله منتهاى زمین تا منتهاى عرش خداست». (بحارالانوار، جلد ۶۸، صفحه ۷۷؛ اصول کافى، جلد ۲، صفحه ۹۱)
و آنگاه رجبعلی دلیرانه، همچون یوسف (علیهالسلام) در برابر گناه مقاومت میکند و از آلوده شدن به گناه اجتناب میورزد و بهسرعت از دام خطر میگریزد، این کف نفس و پرهیز از گناه، موجب بصیرت و بینایی او میگردد، بهگونهای که به گفته برخی دیده برزخی او باز میشود و آنچه را که دیگران نمیدیدند و نمیشنیدند، میبیند و میشنود، بهطوریکه برخی اسرار برای او کشف میشود.
بله تا میتوانیم برای خدا کار کنیم، برای خدا در برابر حرامهای آماده صبر کنیم … اگر در ظاهر داریم برای کسی قدم برمیداریم نیت را خدایی کنیم و بگوییم خدایا من با تو معامله میکنم و میدانم کسی که با تو معامله کند شکست نمیخورد … کسی که برای خدا کار کند در سختیها صبر میکند، در رفاه صبر دارد، در انجام گناه و لذتهای گناه صبر میکند و اینگونه میشود که خداوند در قرآن از آنان اینگونه سخن میگوید و پاداش میدهد:
سَلامٌ عَلَیْکُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ (سوره رعد، آیه ۲۴)
فرشتگان در قیامت به آنان میگویند: سلام بر شما به خاطر صبر و استقامتتان، چه نیکوست عاقبت آن سراى (جاویدان).
اُولَئِکَ یُجْزَوْنَ الْغُرْفَهَ بِمَا صَبَرُواْ وَ یُلَقَّونَ فِیهَا تَحِیَّهً وَ سَلاماً (سوره فرقان، آیه ۷۵(
آنها (عباد الرَّحمن) هستند که درجات عالى بهشت، در برابر شکیبایى و صبرشان به آنان پاداش داده میشود و در آن با تحیّت و سلام روبهرو میشوند.
«وَ بَشِّرِ الصَّابِرین… أُولئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَهٌ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُون»
کار برای خدا و برای خدا کار کردن با هم متفاوت هستند
کارتان را برای خدا نکنید، برای خدا کار کنید. تفاوتش فقط همینقدر است که ممکن است حسین در کربلا باشد و من و تو در حال کسب علم برای رضای خدا…! (شهید آوینی) یا ممکن است که ایام محرم و فاطمیه باشد و همه در تکیهگاهها و هیأتها برای اهل بیت به نیت رضای خدا کار میکنند و اشک میریزند و من در خانه به پدر و مادر ناتوان خدمت کنم …
برای خدا کار کردن ضرری ندارد
کسی که برای رضای خدا کار میکند هر گز مغبون و متضرر نمیشود چرا که برای کسی کار میکند که سریعالحساب است؛ انَّ اللّهَ سَریعُ الحِساب: خداوند سریعالحساب است. (سوره مؤمن، آیه ۱۷) و ذرهای از عمل خیر هم از چشمش نمیافتد: وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍ شَرًّا یَرَهُ (سوره زلزال، آیه ۸) و یا مثل انسانها دچار فراموشی نمیشود.
منبع: تبیان