چند نکته درباره وصیت
اگر وصیتکننده به گمان اینکه فردی در قید حیات است و برایش وصیت کند و بعد معلوم شود که در موقع وصیت مرده بوده، وصیت باطل و بیاثر است و وراث آن فرد نمیتوانند به چنین وصیتی استناد کرده و مورد وصیت را از ورثه وصیتکننده مطالبه کنند.
کسی که وصیت به نفع او میشود (موصیله) باید دارای اهلیت تملک باشد یعنی قانونا بتوان او را مالک شناخت در غیر این صورت وصیت باطل است؛ بنابراین کسی نمیتواند برای حیوان، مثل سگ یا گربه خود وصیت کند، زیرا حیوان اهلیت مالک شدن ندارد.
اگر مقصود وصیتکننده آن باشد که از مال مورد وصیت برای نگهداری حیوان هزینه شود چنین وصیتی صحیح است زیرا درواقع وصیت برای صاحب حیوان است نه برای حیوان (همینکه صاحب حیوان برای نگهداری و تغذیه حیوان از جیب خود هزینه نمیکند درواقع از این وصیت منتفع میشود).
ازنظر (قانون مدنی) منعی برای وصیت برای کفار وجود ندارد.
وصیت برای حمل [جنین] صحیح بوده اما مالک شدن او منوط است بر اینکه زنده متولد شود. وصیت مختص به اشخاص حقیقی نیست بلکه برای اشخاص حقوقی هم میتوان وصیت کرد زیرا این اشخاص قابلیت مالک شدن دارند. مثلاً وصیت برای یک موسسه، پرورشگاه، بیمارستان مسجد باطل نیست. وجود حمل در هنگام وصیت بایستی احراز گردد در صورت تردید اصل عدم آن است. صحت وصیت برای حمل این است که حمل زنده متولد گردد و چنانچه مرده متولد شود، کشف از بطلان وصیت میکند و مورد وصیت به ورثه وصیتکننده برگشت میکند.
بهطورکلی وصیت بدون قبول، مالکیت نمیآورد بنابراین ازآنجاییکه حمل یکی از مصادیق صغر است، قبول وصیت با ولی اوست
اگر کسی که وصیت به نفع او شده حمل باشد و بهوسیله جرمی سقط گردد، مورد وصیت به ورثه حمل میرسد، مگر آنکه مجرم خود تنها وارث و یا یکی از وارثین حمل باشند که دراین صورت، به دلیل آنکه مطابق قانون جنایت علیه مورث مانع ارث میشود، میراث به جانی و مجرم نخواهد رسید و مورد وصیت به وراث دیگر تسلیم خواهد شد. اگر کسی بگوید برای عموها و عمهها یا برادرزادههای من یا دانش آموزان کلاس اول مدرسه… فلان مبلغ وصیت میکنم، مبلغ مذکور بهطور مساوی بین آنها تقسیم میشود حتی اگر افراد مذکور مرد یا زن و یا دختر یا پسر باشند مگر آنکه وصیتکننده شخصاً تصریح کرده باشد منبع: صدای قانون