ماده۱ـ مسؤوليت شرکتهاي هواپيمايي ايراني در مورد حملونقل مسافران،
بار و اثاثيه در پروازهاي بينالمللي، فقط در حدود مسؤوليت مقرر در پروازهاي بينالمللي مذکور در قانون اجازه الحاق دولت ايران به کنوانسيون مربوط به يکسانسازي برخي از مقررات حملونقل هوايي بينالمللي ورشو مورخ ۱۲ اکتبر۱۹۲۹ ميلادي مطابق با ۲۰ مهر ۱۳۰۸ هجري شمسي و تشريفات (پروتکل) اصلاحي لاهه مورخ ۲۸ سپتامبر ۱۹۵۵ ميلادي مطابق با ۵ مهر ۱۳۳۴ هجري شمسي مصوب 31/2/1354 مجلس و در پروازهاي داخلي در مورد حملونقل مسافران، فقط مطابق قانون مجازات اسلامي و در مورد حملونقل بار و اثاثيه محدود به مسؤوليت مندرج در کنوانسيون ورشو و تشريفات (پروتکل) اصلاحي لاهه است.
تبصره ـ مبالغ مندرج در کنوانسيون ورشو و تشريفات (پروتکل) اصلاحي لاهه، مذکور در ماده (۱) به ترتيب معادل ۸۳۰۰ و ۱۶۶۰۰ واحد صندوق بينالمللي پول (SDR) است.
ماده۲ـ اولياي دم متوفيان و يا مصدومان سوانح هوايي داخلي از بابت جبران خسارات بدني و فوت مجاز به مطالبه ديه و ساير خسارات وارد شده فقط براساس قانون مجازات اسلامي و از بابت خسارات وارده بر بار و اثاثيه فقط مجاز به مطالبه خسارات وارد شده براساس اين قانون ميباشند.
ماده۳ـ مفاد اين قانون به دعاوي مطرح شده در مراجع قضائيکه منتهي به صدور رأي قطعي نگرديده است، تسري مييابد.
ماده۴ـ از تاريخ لازمالاجراء شدن اين قانون، «قانون تعيين حدود مسؤوليت شرکتهاي هواپيمايي ايراني در پروازهاي داخل کشور مصوب 19/8/1364» لغو ميگردد.
قانون فوق مشتمل بر چهار ماده درجلسه علني روز چهارشنبه مورخ يازدهم مرداد ماه يکهزار و سيصد و نود و يک مجلس شوراي اسلامي تصويب شد و در تاريخ 25/5/1391 به تأييد شوراي نگهبان رسيد.
رئيس مجلس شوراي اسلامي ـ علي لاريجاني
به نقل از روزنامه رسمي شماره 19668 مورخ 21/06/91