امام علی علیهالسلام ضمن تشریح ویژگیهای قضات بیکفایت، به آثار بد آن ها اشاره میکنند که مضمون آن چنین است: «مردی که مجهولاتی بههمبافته، در میان مردم با نام قاضی به داوری مینشیند و حل مشکلات را بر عهده میگیرد.
اگر مشکلی پیش آید، بارأی و نظر دروغین آماده رفع آن میشود. ایده و اندیشه خود را باور میکند و چونان عنکبوتی در بافتههای خود فرو میرود. او نادانی است که راه جهالت میپیماید و نابینایی است که در تاریکی، گمشده خود را میجوید.
نه راه صدور حکم مشکلات را میداند و نه برای منصب قضاوت صلاحیت دارد. اگر حکمی را نداند، آن را میپوشاند تا نادانیاش آشکار نشود. خون بیگناهان از احکام ظالمانه او در جوشش است و فریاد میراث بر باد رفتگان بلند». امام علی علیهالسلام وجود علم و یقین و آگاهی از روایات را در صدور حکم مؤثر میداند و درواقع نتیجه جهالت و نادانی را، زشت شدن معروف و نیکو نمایی منکر بر میشمرد. منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه