آييننامه اجرايي ماده (184) قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوري اسلامي ايران
ماده1ـ در اين آييننامه اصطلاحات زير در معاني مشروح مربوط به كار ميروند:
الف) ارزيابي راهبردهاي محيطي: فرآيند نظاممند سنجش اثرات تجمعي راهبردها، برنامهها و طرحهاي توسعهاي در طسوح ملي، منطقهاي و موضوعي.
ب) نظام ارزيابي راهبردي محيطي: مجموعه راهبردهاي كلي، ساز و كارها و شاخصهايي كه براي ارزيابي راهبردي محيطي در سطوح ملي، منطقهاي و موضوعي تدوين و به اجرا درميآيد.
ج) سازمان: سازمان حفاظت محيط زيست
د) شوراي عالي: شوراي عالي حفاظت محيط زيست
هـ) شوراي هماهنگي: شوراهاي هماهنگي توسعه منطقهاي
و) طرحها و برنامههاي توسعهاي: مجموعهاي از فعاليتهاي توسعهزا كه با اهداف مشخص در يك بازه زماني معين در يكي از سطوح ملي يا منطقهاي به اجرا درميآيد.
ز) اثرات تجمعي: پيامدهاي محيط زيستي ناشي از مجموعهاي از فعاليتهاي انساني بر محيط زيست عرصه مورد ارزيابي.
ح) حيطهيابي: ساز و كار تعيين محدوده و عمق بررسيهاي ارزيابي راهبردي
ط) شاخص ظرفيت زيستي: معيار برآورد توانايي سرزمين براي تأمين نيازهاي انساني
ي) شاخص اثرات محيطي: معيار برآورد اثرات فعاليتهاي انسان بر محيط زيست
ماده2ـ عناوين برنامهها و طرحهاي توسعهاي در سطوح ملي، منطقهاي و موضوعي كه بايد مورد ارزيابي راهبردي محيطي قرار گيرند، توسط شوراي عالي تعيين ميگردد.
تبصره ـ طرحهاي توسعهاي كه توسط طرفهاي خارجي و يا با استفاده از كمكها و تسهيلات مالي خارجي به اجرا درميآيند نيز مشمول اين آييننامه ميباشند.
ماده3ـ ارزيابي راهبردي محيطي شامل مراحل حيطهيابي، انجام مطالعات، تدوين گزارش، بررسي، تصميمگيري و پايش است.
ماده4ـ گزارش ارزيابي راهبردي محيطي بايد با لحاظ اثرات تجمعي راهبردهاي كلي توسعه مناطق دربرگيرنده موارد زير باشد:
الف) بررسي اثرات تجمعي ناشي از اجراي برنامه يا طرح در سطوح ملي، منطقهاي و موضوعي.
ب) بررسي اثرات محيطي، ظرفيت زيستي و شاخصهاي پايداري در عرصه اجراي طرح يا برنامه.
ج) نحوه پايش اثرات محيطي و پيشنهاد برنامههاي توانمندسازي محيطي.
ماده5 ـ دستورالعملهاي نحوه انجام ارزيابي راهبردي محيطي شامل شاخصهاي سنجش اثرات تجمعي محيطي، شاخص ظرفيت زيستي، شاخصهاي پايداري منطقهاي و ملي، ساز و كار پايش و توانمندسازي ظرف شش ماه به پيشنهاد سازمان به تصويب شوراي عالي ميرسد.
ماده6 ـ شوراي عالي نهاد ملي مسؤول ارزيابي راهبردي محيطي طرحها و برنامههاي توسعه ملي ـ موضوعي ميباشد.
ماده7ـ به منظور ارزيابي راهبردي محيطي برنامههاي توسعه منطقهاي، در هر يك از مناطق نهگانه زير، شوراي هماهنگي متشكل از معاونان برنامه ريزي استانداري هاي منطقه، مديران كل حفاظت محيط زيست استان هاي منطقه، رؤساي سازمان امور اقتصادي و دارايي استان هاي منطقه، رؤساي واحد هاي استاني وزارتخانههاي صنعت، معدن و تجارت، نيرو، راه و شهرسازي، جهاد كشاورزي و نفت در منطقه تشكيل ميگردد.
رديف استانها منطقه
1 گيلان، مازندارن و گلستان 1
2 آذربايجان شرقي، آذربايجان غربي و اردبيل 2
3 همدان، کرمانشاه، کردستان، لرستان و ايلام 3
4 خوزستان و کهکيلويه و بويراحمد 4
5 فارس و بوشهر 5
6 تهران، مرکزي، زنجان، سمنان، قم، قزوين و البرز 6
7 اصفهان، يزد و چهارمحال بختياري 7
8 کرمان، سيستان و بلوچستان و هرمزگان 8
9 خراسان جنوبي، خراسان رضوي و خراسان شمالي 9
تبصره ـ دبيـرخانه شوراي هماهنگي در هر دوره دو ساله در يكي از استانهاي منطقه به انتخاب شوراي هماهنگي استقرار مييابد و جلسات به رياست استاندار مربوط برگزار ميشود.
ماده8 ـ وظايف شوراهاي هماهنگي به شرح زير ميباشد:
الف) ارزيابي راهبردي محيطي برنامهها و طرحهاي توسعه منطقهاي براساس ضوابط مصوب شوراي عالي
ب) نظارت بر حسن اجراي نتايج ارزيابي راهبردي محيطي در سطح مناطق
ج) بررسي و اعمال هـماهنگيهاي منطقهاي در تدوين اسناد توسعه سرزميني در سطح مناطق از جمله مطالعات آمايش سرزمين
د) تدوين و اجراي شاخص اثرات محيطي توسعه و شاخصهاي ظرفيت زيستي در منطقه
هـ ) تدوين و پايش شاخصهاي پايداري در منطقه
ماده9ـ سازمان موظف اسـت، تمهيـدات لازم و كافي را براي انجام موارد زير به عمل آورد:
الف) ظرفيتسازي و برگزاري دورههاي آموزش توجيهي ارزيابي راهبردي محيطي براي مخاطبين مختلف اعم از دولتي و غيردولتي.
ب) آگاهسازي مسؤولين برنامهها و طرحهاي موضوع اين آييننامه و تنوير افكار عمومي نسبت به اهميت ضرورت ارزيابي راهبردي محيطي.
معاون اول رئيسجمهور ـ محمدرضا رحيمي
به نقل از شماره 19578 مورخ 2/3/1391 روزنامه رسمي