اثرتسلیم مبیع در انتقال ضمان معاوضی(انتقال خطر)درفقه امامیه و حقوق موضوعه ایران وکنوانسیون بیع بین المللی کالا بامطالعه تطبیقی درحقوق انگلیس
علیرضا مظلوم رهنی، زهرا وطنی، حشمت اله کولیوند
چکیده:
تسلیم مبیع و ثمن و احکام آن، درمتون فقهی حدود ۳۳ قاعده به طورمستقیم و غیرمستقیم و درحقوق موضوعه ایران مستقیماً ۱۸ماده از مواد قانون مدنی را به خوداختصاص داده است. انتقال ضمان معاوضی یا خطر از آثار مهم تسلیم است که برای تبیین آن در نظام های مختلف حقوقی، روش های متفاوتی وجوددارد. مسئله انتقال ضمان معاوضی یک مبحث کامل ازفصل سوم کنوانسیون بیع مواد ۶۶ تا ۷۰ را به خود اختصاص داده است و در قانون مدنی ایران تنها در ماده ٣٨٧ و بر اساس قاعده فقهی تلف مبیع پیش از قبض پیش بینی شده است. کنوانسیون در بررسی موضوع،حالت های مختلفی را مطرح ساخته است.
دراین مقاله واحد اسناد و تحلیل قوانین موضوعه ایران و مواد ۳۶۷ تا ۳۹۹ ق.م. و مواد ۳۰ تا ۴۶ و ۶۰ تا ۷۰ کنوانسیون بیع ۱۹۸۰(CIGS) با مطالعه تطبیقی قانون بیع کالای انگلیس ۱۹۷۹ (SOGA) است. باطبقه بندی موضوعات، حفظ جنبه تطبیقی بودن آن ها، به بیان وجوه اختلاف و اشتراک مفاهیم در کنوانسیون بیع۱۹۸۰، فقه امامیه، قوانین موضوعه ایران و قانون فروش کالای انگلیس ۱۹۷۹ پرداخته شده است.
کلیدواژه ها: تسلیم مبیع. انتقال ضمان. کنوانسیون بیع بین المللی کالا . قانون فروش کالای انگلیس.
فصلنامه اندیشمندان حقوق ، سال چهارم ، شماره ۹، تابستان ۹۵