عبدالجبار زرگوش نسب، سيده معصومه غيبي، سعيده رضايي ص 27
چکيده
«امر به معروف و نهي از منكر» از جمله واجبات مهم دين اسلام است كه اجرا يا اجرا نكردن آن تاثير عميق و گسترده اي بر تمام ابعاد جامعه دارد. اين فريضه در اسلام، داراي شروط و مراتبي است. هدف شارع از جعل اين مهم، تحقق معروف و زدودن منكر است. بنابراين، بر هر يك از افراد، اعم از دولت و ملت، لازم است براي تحقق اين امر، با توجه به شرايط و مراتب آن، تدابير و اقدامات لازم را اعمال كنند. اين پژوهش بر آن است تا جايگاه و نقش هريك از اين دو نهاد را در اجراي اين فريضه از منظر فقه و حقوق بررسي كند. نتيجه پژوهش بيانگر آن است كه هر دو نهاد دولت و ملت در كنار هم، نقش بسزايي در تحقق اين مهم دارند و هر يك مي تواند بر ديگري نظارت داشته باشد. همچنين با توجه به برخي آيات و روايات و منابع قانوني، مي توان گفت: اجراي مرحله «ارشاد و راهنمايي» بر عهده هر دو نهاد و مرحله «عملي» آن، كه مستلزم اعمال قدرت است بر عهده حكومت قرار دارد كه با وضع قانون و تشكيل نهادهاي نظارتي، اين امر را در جامعه اعمال مي نمايد. روش تحقيق در اين پژوهش، به صورت «كتابخانه اي« و «تحليلي» است.
کليدواژگان: معروف، منكر، دولت، ملت، وظيفه